Waterhardheid Wilhelminadorp
De waterhardheid in Wilhelminadorp is 9,1 DH, wat betekent dat het water in deze regio als hard wordt geclassificeerd. Dit heeft gevolgen voor huishoudelijke apparaten, leidingen en het dagelijks gebruik van water in huis. Lees hier verder voor meer informatie over kalk en de impact ervan op jouw woning.
Waterhardheid
9,1 dH

De Waterhardheid in Wilhelminadorp
De waterhardheid in Wilhelminadorp is hard water (9,1 DH). Dit betekent dat er jaarlijks een aanzienlijke hoeveelheid kalk door de leidingen stroomt. Op basis van een gemiddeld waterverbruik van 180m³ per jaar stroomt er in totaal 17,8 gram x 9,1 DH x 180m³ = 29,3 kg kalk door de waterleidingen.
Deze cijfers zijn afkomstig van Evides, de waterleverancier van Wilhelminadorp. Kalkaanslag kan per huishouden verschillen, afhankelijk van waar de leidingen van Evides de woning binnenkomen. Dit betekent dat sommige huishoudens mogelijk een hogere Duitse hardheid ervaren dan anderen.
Wil je zelf berekenen hoeveel kalk er door jouw leidingen stroomt? Gebruik dan deze formule:
17,8 gram x De hardheid x aantal kubieke meters = het aantal kg kalk per jaar.
Nadelen van kalkaanslag
Hard water kan verschillende problemen veroorzaken in huis. Hier zijn de vijf meest voorkomende nadelen:
Kortere levensduur van apparaten – Kalkafzetting in apparaten zoals wasmachines, waterkokers en koffiezetapparaten kan leiden tot defecten en verhoogd energieverbruik.
Verstopte leidingen – Na verloop van tijd kan kalk zich ophopen in waterleidingen, wat de waterdruk vermindert en op lange termijn zelfs tot verstoppingen kan leiden.
Droog haar en huid – Hard water kan ervoor zorgen dat huid en haar droger aanvoelen na het douchen, omdat kalk de natuurlijke oliën wegspoelt.
Kalkvlekken – Op kranen, douchewanden en tegels ontstaan hardnekkige vlekken die moeilijk te verwijderen zijn.
Meer schoonmaakmiddel nodig – Zeep en schoonmaakmiddelen schuimen minder goed in hard water, waardoor er meer product nodig is om effectief te reinigen.
Wat is kalkvrij?
Waterhardheid wordt gemeten in Duitse hardheid (DH). Bij een waarde boven 3 DH is er sprake van kalkaanslag. Dit betekent dat in Wilhelminadorp, met een waterhardheid van 9,1 DH, zeker kalkaanslag in leidingen en apparatuur kan ontstaan. Als de waterhardheid onder de 3 DH ligt, kan er scheikundig gezien geen kalkafzetting meer ontstaan. Dit betekent dat er geen kalkaanslag op sanitair, apparaten en tegels voorkomt.
Waterhardheid testen
Omdat de waterhardheid per huishouden kan verschillen, is het nuttig om deze zelf te testen. Er zijn verschillende methoden beschikbaar:
De zeeptest – Controleer hoe goed zeep schuimt in een glas water. Minder schuim duidt op hard water.
Teststrips – Dompel een speciale strip in het water en vergelijk de kleurverandering met een referentieschaal.
Titrant-test – Een chemische test waarbij je druppelsgewijs een oplossing toevoegt totdat een kleurverandering optreedt, wat de exacte hardheid in DH aangeeft.
Wil je meer weten over hoe je zelf de waterhardheid kunt meten? Bekijk dan deze uitleg.
Geschiedenis van Wilhelminadorp
Wilhelminadorp heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de negentiende eeuw. Het dorp is ontstaan als een agrarische nederzetting en ontwikkelde zich door de jaren heen tot een kleine, maar hechte gemeenschap. Tegenwoordig telt Wilhelminadorp ongeveer 800 inwoners en staat het bekend om zijn rustige, landelijke karakter. Wil je meer weten over de historie van Wilhelminadorp? Lees hier verder.
Wat zijn oplossingen tegen kalk?
Er zijn verschillende manieren om kalkaanslag tegen te gaan:
Regelmatig schoonmaken met azijn – Dit helpt kalkresten op kranen en tegels te verwijderen.
Gebruik van krachtige schoonmaakmiddelen – Specifieke anti-kalk producten kunnen helpen om afzettingen te verwijderen.
Langdurige oplossing: waterontharder – Een waterontharder voorkomt de vorming van kalk in het hele huis, waardoor leidingen, apparaten en sanitair vrij blijven van kalkaanslag.
Hoewel een waterontharder niet noodzakelijk is, kan het wel bijdragen aan een kalkvrij huishouden en lagere onderhoudskosten op de lange termijn.